کد مطلب:46219 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:2114

گنجینه پرسمان » قرآن

لطفاً راجع به آيه قرآن كه مي فرمايد كل من عليها فان و يبقي وجه ربك ذلجلال و الا كرم و گفته شاعر كه مي گويد در هر دو جهان فقط خداي ماند و بس و باقي همگي كل من عليها فانذ توضيح فرمايد ؟

در اين آيه به پايداري و ثبات ذات و ناپايداري وزمان بودن وتعال مند بودن ساير موجودا ت اشاره شده است خداوند در اين آيه مي فرمايد : هر چيزي فاني است و نابود شدني است اينكه قيد هر چيزي را مي آورند براي داخل بودن تمام موجودات اهم از جمادات گياهان ، انسانها ، حيوانات ، من و همه وهمه چيز آن وآن چه باقي است و زوال نتپذير كه ابتدائي ندارد و انتهايي هم نخواهد داشت ذات حق است اوست كه پايان و اهلي مدارد هو تلدول الظاهر والباطل و هو كل في علم
ولي اينكه ممكن است سؤال مطرح شود كه پس چطور است كه مي گويند فهم در قيامت در بهشت جمعهم مخلد و پايدارند جواب به اين است كه اين روح الهي است كه پتيدار مي ماند كه شانبه اي است كه در خداوند سر چشمه گرفته لذا آن چه از خواست و در ذات خدا پايدار است و نابود نشدني لذا جسم كه از خدا عالم مادي است بواسطه مرگ از بين ميرود و روح الهي باقي مي ماند